Poem On Grandmother In Marathi

 

आजीचे प्रेम

आकाशातल्या चांदण्यासारखी, 

तिच्या डोळ्यांतली माया 

अनमोल हातांतून वाहणारे प्रेम अखंड, 

आजीचे मन निर्मळ, कोमल

सुरकुतलेल्या हातांनी कणिक मळताना, 

तिच्या अंगणात फुलतात सुखाचे फुले 

गोष्टींच्या खजिन्यातून शहाणपण देताना, 

जन्माचे ऋण कसे फेडू तिचे?

आयुष्याचे धडे तिच्या बोलण्यातून, 

मनाची तृप्ती तिच्या जेवणातून 

आशीर्वादाची छाया तिच्या आसऱ्यातून, 

अनुभवतो आम्ही जन्मभर

आजी म्हणजे घराचा आत्मा, 

आजी म्हणजे परंपरांचा वारसा 

आजी म्हणजे आमच्या आयुष्याची समृद्धी, 

आजी म्हणजे निस्सीम प्रेमाची परिभाषा

------------------

माझी गोड आजी

माझ्या लहानपणीची गोड सावली,
माझी आजी, ममतेची पाऊली।
तिच्या गोष्टींनी रंगली सारी,
तिच्या कुशीत सुखांची बाग फुलली।

तिने शिकवले जीवनाचे धडे,
प्रेमळ स्पर्शाने मिटले सगळे गडे।
तिच्या हास्यात गोडवा भरलेला,
तिच्या ममतेत आकाश सामावलेला।

पिढ्यान्‌ पिढ्या चाललेली परंपरा,
तिच्या कृतीत दिसते संस्कारांचा गंध ताजा।
तिने दिले संस्काराचे सोनं,
तिच्या आशीर्वादाने फुललं आमचं जीवन।

जरी तुझ्या केसांत आली पांढराई,
तरी तुझं मन आजही तरुणाई।
तुझ्या शब्दांत सापडतो ज्ञानाचा सागर,
तुझ्या अस्तित्वाने घर होतं पावन अंगण।

आजी, तुझ्या कुशीत विसावा लाभो,
तुझ्या प्रेमात आयुष्य सरो।
तू आहेस माझं जीवनसाथी,
माझ्या आयुष्याची खरी आरती।