प्रत्येक व्यक्तीला कोणता ना कोणता खेळ आवडतो. खेळ आपल्या जीवनाचा एक अविभाज्य भाग आहे. ते आपल्याला शारीरिक आणि मानसिक तंदुरुस्ती देतात. मला अनेक खेळ आवडतात, पण क्रिकेट माझा सर्वात आवडता खेळ आहे.

क्रिकेट हा एक सांघिक खेळ आहे जो बॅट आणि बॉलने खेळला जातो. दोन संघ असतात आणि प्रत्येक संघात अकरा खेळाडू असतात. मला क्रिकेट खेळायला तसेच टीव्हीवर बघायला खूप आवडते. जेव्हा भारत आणि पाकिस्तानचा सामना असतो तेव्हा तर घरात एक वेगळेच वातावरण असते.

मला आठवतं, लहानपणी मी माझ्या गल्लीतल्या मित्रांबरोबर प्लास्टिकच्या बॅट आणि टेनिस बॉलने क्रिकेट खेळायचो. तेव्हा आम्ही स्वतःच नियम बनवायचो आणि खूप मजा यायची. हळू हळू मला क्रिकेटची आवड वाढत गेली आणि मी शाळेच्या क्रिकेट टीममध्ये निवडला गेलो.

क्रिकेट खेळताना मला खूप आनंद मिळतो. बॅटने बॉल टोलवण्याची आणि फिल्डिंग करताना चपळाईने बॉल पकडण्याची एक वेगळीच मजा असते. जेव्हा माझी टीम जिंकते तेव्हा मला खूप गर्व वाटतो. क्रिकेटमुळे माझ्यात सांघिक भावना, नेतृत्व क्षमता आणि सहनशीलता यांसारख्या गुणांचा विकास झाला आहे.

माझे आवडते क्रिकेटपटू सचिन तेंडुलकर आणि विराट कोहली आहेत. त्यांच्या खेळातून मला खूप प्रेरणा मिळते. सचिन तेंडुलकर यांच्या फलंदाजीची शैली आणि विराट कोहलीची आक्रमकता मला खूप आवडते.

क्रिकेट फक्त एक खेळ नाही, तर एक भावना आहे. यामुळे लोकांमध्ये एकजूट आणि उत्साह निर्माण होतो. मला आशा आहे की मी नेहमी क्रिकेट खेळत राहीन आणि माझ्या देशाचे नाव रोशन करेन.

essay in marathi maza avadta khel

शाळेतील वार्षिक परीक्षा संपल्यावर मुलांची उत्सुकता शिगेला पोहोचते, ती म्हणजे शाळेच्या सहलीची! यावर्षी आमच्या शाळेची सहल महाबळेश्वरला जाणार होती आणि आम्ही सर्वजण खूप उत्सुक होतो.

सहलीच्या आदल्या रात्री घरात एक वेगळीच गडबड होती. प्रत्येकाला आपल्या बॅग्स व्यवस्थित भरायच्या होत्या. आईने सगळ्यांचे कपडे, स्वेटर, आणि आवश्यक वस्तू व्यवस्थित ठेवल्या होत्या. मी माझी आवडती पुस्तके आणि कॅमेरा घ्यायला विसरलो नाही.

सकाळी लवकर उठून आम्ही शाळेच्या आवारात जमलो. शाळेच्या तीन मोठ्या बस तयार होत्या. आमच्या शिक्षकांनी हसतमुखाने आमचे स्वागत केले आणि आम्हाला बसमध्ये जागा दिली. बस सुरू झाली आणि आमचा आनंद गगनात मावेनासा झाला. आम्ही गाणी गात, गप्पा मारत आणि खिड़कीतून बाहेरचे दृश्य बघत प्रवास करत होतो.

महाबळेश्वरला पोहोचल्यावर आम्ही एका छान हॉटेलमध्ये उतरलो. थोडा वेळ विश्रांती घेतल्यावर आम्ही महाबळेश्वरची प्रसिद्ध स्थळे बघायला निघालो. आम्ही ‘वेण्णा लेक’ येथे बोटींग केली. थंड हवेत बोटींग करण्याचा अनुभव खूप आनंददायी होता. त्यानंतर आम्ही ‘एलिफंट्स हेड पॉईंट’, ‘केटस् पॉईंट’ आणि ‘सनसेट पॉईंट’ला भेट दिली. दऱ्यांचे विहंगम दृश्य आणि सूर्यास्ताचा नयनरम्य देखावा पाहून आम्ही थक्क झालो.

महाबळेश्वरची स्ट्रॉबेरी खूप प्रसिद्ध आहे, त्यामुळे आम्ही स्ट्रॉबेरी आणि स्ट्रॉबेरी क्रीमचा आस्वाद घेतला. ती चव अजूनही माझ्या जिभेवर रेंगाळत आहे. रात्री आम्ही सर्व मित्रांनी एकत्र जेवण केले आणि खूप गप्पा मारल्या. शिक्षकांनी आम्हाला काही मजेदार गोष्टी सांगितल्या.

दुसऱ्या दिवशी सकाळी आम्ही ‘महाबळेश्वर मार्केट’मध्ये गेलो. तिथे आम्ही स्थानिक वस्तू आणि आठवण म्हणून काही भेटवस्तू खरेदी केल्या. दुपारपर्यंत आम्ही परत शाळेच्या दिशेने निघालो.

बसमध्ये परत येत असताना आम्ही सहलीच्या आठवणींमध्ये रमून गेलो होतो. ही सहल खूप मजेदार आणि अविस्मरणीय होती. शाळेच्या सहलीमुळे आम्हाला नवीन मित्र मिळाले आणि नवीन ठिकाणांची माहिती मिळाली. मला आशा आहे की पुढच्या वर्षीही आम्ही अशाच एका मजेदार सहलीला जाऊ.

essay in marathi aamchi sahal