झुळुक
वाटते सानुली मंद झुळुक मी व्हावे
घेईल ओढ मन तिकडे स्वैर झुकावे
कधि बाजारी तर कधी नदीच्या काठी
राईत कधी वा पडक्या वाड्यापाठी
हळु थबकत जावे कधी कानोसा घेत
कधि रमत गमत वा कधी भरारी थेट
लावून अंगुली कलिकेला हळुवार
ती फुलून बघे तो व्हावे पार पसार
परि जातां जातां सुगंध संगे न्यावा
तो दिशादिशांतुनी फिरता उधळुनी द्यावा
गाण्याची चुकलीमुकली गोड लकेर
झुळझुळ झर्यांची पसरावी चौफेर
शेतात पाचुच्या, निळ्या नदीवर शांत
खुलवीत मखमली तरंग जावे गात
वेळूच्या कुंजी वाजवुनी अलगूज
कणसांच्या कानीं सांगावे हितगूज
शिंपावी डोही फुलें बकुळीची सारी
गाळुनी जांभळे पिकली भुळभुळ तीरी
दिनभरी राबुनी दबला दिसता कोणी
टवटवी मुखावर आणावी बिलगोनी
स्वच्छंद अशा या करुनी नाना मौजा
घ्यावया विसावा यावे मी तिन्हीसांजा
— दामोदर अच्युत कारे
No comments:
Post a Comment