A monk was living in a village. It used to rain whenever these monks danced. Villagers were also very happy with the sadhu. Whenever the villagers wanted it to rain, they would go and ask the sadhu to dance and it would rain as soon as the sadhu danced.
One day 4 youths came to that village. The villagers told these young men about the miraculous sadhus. The children could not believe it. Then the villagers took the children to the monk. Even in front of the monks, the children said that it was impossible.
The children said- Today we dance, our dance will also rain. The children started dancing one by one. The first boy danced for 10 minutes but it didn't rain, the second boy danced for half an hour but it didn't rain so the other two kids danced but it didn't rain.
Now the monks started dancing but it didn't rain even after 2 hours. Thus the monks danced and danced in the evening and suddenly the clouds began to thunder and in a short time, it began to rain. The children were shocked.
After the children asked the reason behind this miracle, the sadhu said that- on the one hand, these villagers have unshakable faith in me and in God. The second reason is that I keep dancing until it rains, then no matter how late I stop dancing.
Moral
When you start a new job, you often fail. Because of that failure you stop trying to work. Some people, on the other hand, try until they succeed. Don't be afraid of failure, but learn from it. Nothing is impossible if you have complete faith in yourself.
===========
एका गावामध्ये एक साधू राहत होता. हे साधू जेव्हा-जेव्हा नाचायचे तेव्हा पाऊस पडायचा. गावकरीसुद्धा साधूवर खूप खुश होते. जेव्हाही गावकऱ्यांना पाऊस पडावा असे वाटत होते, तेव्हा जाऊन साधूला नाचायला सांगायचे आणि साधू नाचताच पाऊस पडायचा.
एके दिवशी त्या गावामध्ये 4 तरुण आले. गावकऱ्यांनी या तरुणांना चमत्कारी साधूंविषयी सांगितले. त्या मुलांना यावर विश्वासच बसत नव्हता. त्यानंतर गावकरी त्या मुलांना घेऊन साधूकडे गेले. साधुसमोरही मुलांनी हे अशक्य असल्याचे सांगितले.
मुले म्हणाली- आज आम्ही नाचतो, आमच्या नाचण्यानेही पाऊस पडेल. मुलांनी एक-एक करून नाचण्यास सुरुवात केली. पहिला मुलगा 10 मिनिट नाचला परंतु पाऊस पडला नाही, दुसरा मुलगा अर्धा तास नाचला तरीही पाऊस पडला नाही अशाप्रकारे इतर दोन मुलेही नाचले परंतु पाऊस पडला नाही.
आता साधू नाचू लागले परंतु 2 तास झाले तरीही पाऊस पडला नाही. अशाप्रकारे साधू नाचत-नाचत संध्याकाळ झाली आणि अचानक ढग गरजू लागले आणि थोड्याच वेळात पाऊस पडू लागला. हे पाहून मुले अचंबित झाली.
मुलांनी या चमत्कारामागचे कारण विचारल्यानंतर साधूने सांगितले की- एक तर या गावकऱ्यांचा माझ्यावर अतूट विश्वास आहे आणि माझा देवावर. दुसरे कारण पाऊस पडत नाही तोपर्यंत मी नाचत राहतो, मग कितीही उशीर झाला तरी मी नाचणे थांबवत नाही.
Moral of the story
जेव्हा तुम्ही एखादे नवीन काम सुरु करता तेव्हा अनेकवेळा अपयश पदरी पडते. त्या अपयशामुळे तुम्ही काम करण्याचा प्रयत्न बंद करता. याउलट काही लोक यश प्राप्त होत नाही तोपर्यंत प्रयत्न करतात. अपयशाला घाबरू नये उलट त्यामधून यशस्वी होण्यासाठी आपण आणखी काय करावे याचा बोध घ्यावा. स्वतःवर पूर्ण विश्वास असल्यास काहीही अशक्य नाही.
=======
short story on self belief
believe in yourself success stories
moral stories with ted and zoe
believe in yourself speech
short stories on faith
importance of believing in yourself
short story on self belief
believe in yourself success stories
believe in yourself speech
short stories on faith
importance of believing in yourself
believe in yourself story in hindi
No comments:
Post a Comment